Ludzie tworzą różne rankingi, gdybym się w to bawił, "Zmierzch bogów" powiedzmy w 100 najlepszych, mieściłby się w pierwszej dziesiątce. Uwielbiam historie opowiedziane w taki mądry sposób, że staja się nieśmiertelne, uniwersalne.
Tu mamy rodzenie się faszyzmu, ale tak opowiedziane, że doskonale pasują do wszelkich totalitaryzmów.
Nie dokumentalnie, dydaktycznie, właśnie artystycznie, plastycznie, filmowo, a więc tak że syntetyzują różne dziedziny sztuki.
Mamy tu przecież zbrodnie, ale i miłość, piękne zdjecia, wyśmienite aktorstwo, literaturę odwołującą się nawet do Dostojewskiego ("Biesy"). Jest też potężne granie na nasze emocje i zmysły. Uczta, uczta duchowa.