W sumie pierwsze skojarzenie z filmem Leone nie jest wcale mylne- mamy tu Polaka który
jest odpowiednikiem bezimiennego, rewolucjonistę który jest takim "brzydkim" oraz złego (i
niestety dość przewidywalnego) Jacka Palance który się raczej nie popisał tą rolą. Ale mimo
kilku podobieństw to na swój sposób oryginalny obraz. Całość jest lekka, miejscami
zabawna, ale podejmuje dość poważną tematykę i jak to w spaghetti mamy dużo krwistego
sosu. Najbardziej podobały mi się tu zdjęcia, w szczególności ujęcia takie jak te gdy
podczas tortur kamera obserwuje Ricciolo, dokonuje obrót i gdy jest po wszystkim zjeżdża
na już skatowaną ofiarę, albo podczas strzelanin ujęcia z perspektywy oczu strzelającego
robią wrażenie. Muzyka też niczego sobie. Ale film jest trochę przedłużany na siłę, mam
wrażenie że pierwotny scenariusz starczył na godzinę i musieli dodać sceny w stylu tej
ostatniej, czyli- niby jest po wszystkim a tu nagle jeszcze ktoś wyskakuje zza wzgórza. Mogło
być lepiej, ale źle bynajmniej nie jest.